بیماری پارکینسون

بیماری پارکینسون نوعی اختلال سیستم عصبی در حدود 1 درصد از افراد بالای65 سال می باشد. بروز آرام علائم آن در سالمندان  باعث تشخیص و درمان زودهنگام این بیماری می شود. آگاهی مراقب سالمند از علائمی مانند: لرزش، تغییر الگوی حرکتی و رفتاری باعث سرعت در تشخیص و بهبود این بیماری می گردد.

 بیماری پارکینسون

علائم بارز بیماری پارکینسون عبارتند از:

1.لرزش

لرزش شامل پیچ خوردگی مداوم یا لرزیدن دست ، پاها یا چانه سالمند حتی در حالت استراحت است. ابتدا به صورت خفیف یک قسمت بدن را درگیر کرده سپس با پیشرفت بیماری، به دیگر قسمت ها بدن سرایت می‌کند.

2. مشکل در راه رفتن

سالمند مبتلا به  بیماری پارکینسون معمولا  به کندی راه رفته یا هنگام راه رفتن پایش را می کشد. همچنین الگوی نامنظم و تغییر سرعت راه رفتن نشانه دیگری از این بیماری است.

3. بد خطی و ریز نوشتن

میکروگرافی (ریز نوشتن) نوعی اختلال در نتیجه آسیب عصبی مغزی اتفاق افتاده که در پارکینسون نیز گاها دیده می شود.

 4- از دست دادن بو

هیپوزمی (از دست دادن حس بویایی) یک علامت نسبتاً شایع در70-90 درصد از مبتلایان به پارکینسون است. این عارضه معمولا چندین سال قبل از بروز علائم حرکتی پارکینسون ، ظاهر شود. علائمی که پرستار باید به آن ها توجه کند:

  • احساس مدام بوی نامطبوع

  • مشکل در تشخیص و شناسای بود ها
  • مشکل در تفاوت گذاشتن بین بوهای مختلف

داشتن هیپوزمی همیشه به معنای ابتلا به بیماری پارکینسون نبوده و احساس بویایی فرد به دلایل مختلف  از جمله سن، سیگار یا قرار گرفتن در معرض مواد شوینده قوی تغییر می کند. Hyposmia همچنین علامت سایر بیماریهای اعصاب و روان  مانند  آلزایمر و هانتینگتون است.

جالب است بدانید: 9 عامل ایجاد کننده بیماری های روان در سالمندان

5. مشکلات خواب

 سالمندان مبتلا به بیماری پارکینسون مبتلا هستند، طیف گسترده ای از علائم مرتبط با خواب را تجربه می‌کنند، از جمله:

  • بی خواب شدن

  • خستگی بی دلیل در طول روز
  • نارکولپسی یا حمله‌ی خواب (تاثیر خواب  بر بیداری)
  • آپنه (توقف تنفس هنگام خواب)
  • کابوس دیدن
  • حرکات کنترل نشده و پراکنده در هنگام خواب

6. تعادل ضعیف

بیماری پارکینسون بطور خاص سلول‌های عصبی (گانگلیون ها) در اعماق مغز را هدف قرار می دهد. عصب های گانگلیونی وظیفه کنترل تعادل و انعطاف پذیری بدن را برعهده داشته، بنابراین هر گونه آسیب به این اعصاب  تعادل فرد را مختل کند.

پزشکان از تستی به نام تست کشش برای ارزیابی تعادل فرد استفاده می کنند. پرستار سالمند برای انجام آزمایش کشش، به آرامی شانه های فرد را به سمت عقب می کشد تا زمانی که تعادل خود را از دست بدهد، زمان رسیدن به عدم تعادل در این آزمایش مشخص کننده شدت آسیب اعصاب گاگلیونی است.

7. برادی‌کینزیا

سفتی اندام و حرکات کند نشانه بروزعارضه ای به نام برادی‌کینزیا (کندی یا عدم حرکت اندام ها) در بیماران پارکینسونی است. توجه به اختلالاتی مانند مشکل برای شروع حرکت یا آهسته راه رفتن موجب تشخیص و درمان به موقع این عاضه عصبی  می گردد.

 

8- کاهش حرکات ظریف عضلات صورت

صورت برای بیان یک حالت، نیازمند حرکات ظریف و پیچیده ماهیچه ها می باشد. افراد مبتلا به بیماری پارکینسون اغلب توانایی کمتری در بروز احساسات از طریق حالات مختلف صورت دارند. این بیماران به دلی سفت و آهسته شدن حرکات ماهیچه ها، اصطلاحا  دارای صورتی بی احساس هستند.

9. تغییر آواز

هر گونه تغییر در حجم و کیفیت صدای فرد می تواند نشانه اولیه بیماری پارکینسون باشد. تغییرات صوتی شامل صحبت کردن با لحنی نرم  یا یکنواختی بلندی صدا در این بیماران شایع است.

10. حالت ایستاده آویزان

زمان ایستادن معمولا وزن بدن به طور مساوی بین پاها تقسیم می شود. اما سالمندان  پارکینسونی به علت سفتی عضلات و مشکل در شروع ره رفتن،  با خم شدن به سمت جلو حالت آویزان پیدا می کنند.