5 عفونت شایع در سالمندان
عفونت های شایع مانند آنفولانزا و UTI ممکن است برای هر کسی اتفاق بیفتد، اما برای بزرگسالان بالای 65 سال، این بیماری‌ها به علت تشخیص سخت تر داشته، عوارض ناشی از آن افزایش یافته و تا مدت ها سلامتی سالمند را دچار مشکل کند.
اگرچه سالمندان به طور کلی مستعد ابتلا به عفونت هستند، اما سالمند مبتلا به آلزایمر یا افرادی که ناتوانی حرکتی داشته، بیشتر در معرض خطر عفونت هستند.
از آنجا که عفونتها عامل اصلی مرگ در بزرگسالان بالای 65 سال عنوان شده (یک سوم از مرگ و میرهای سالمندان بالای 65 سال ناشی از بیماریهای عفونی است) و بسیاری از سالمندان به همین دلیل در بیمارستان بستری بوده، بهتر است در زمان مراقبت از والدین سالمند خود، در مورد خطرات و علائم هشدار دهنده شایع ترین عفونت های این دوران، بیشتر بدانید تا با پیشگیری از این عفونتها به میزان قابل توجه‌ای به افزایش کیفیت زندگی و ارتقاء سلامت والدین خود کمک کنید.
در اینجا پنج عفونت شایع در افراد مسن ذکر شده است:
پنومونی باکتریایی در سالمندان
بیش از 60٪ سالمندان بالای 65 سال به دلیل ذات الریه (AAFP) در بیمارستان ها بستری شده، که تغییر در ظرفیت ریه، افزایش قرار گیری در معرض بیماریهای محیطی و وجود بیماریهای زمینه‌ای مانند بیماری قلبی، ریوی یا دیابت از علل اصلی افزایش ابتلا سالمندان به عفونت پنومونی می باشد.
علائم کلاسیک مانند: تب، لرز و سرفه در سالمندان کمتر دیده شده و درعوض مراقب سالمند باید به علائم غیر تنفسی مانند سردرگمی یا هذیان بیشتر توجه کند. پزشکان معمولاً درمان آنتی بیوتیکی را برای ذات الریه باکتریایی تجویز کرده، نحوه صحیح مصرف آن در کاهش طول درمان بسیار موثر است.
آنفلوانزا در سالمندان
آنفلوانزا و ذات الریه پنومونی به ششمین عامل اصلی مرگ در سالمندان بوده و سیستم ایمنی ضعیف در افراد مسن به همراه سایر بیماری مزمن، خطر ابتلا به عوارض شدید آنفلوانزا مانند ذات الریه را افزایش می دهد. از آنجا که آنفلوانزا به راحتی با سرفه و عطسه منتقل شده، خطر ابتلا به عفونت در یک محیط بسته مانند خانه سالمندان به مراتب بیشتر از خانه می‌باشد.
لرز ، سرفه و تب علائم شایع این بیماری بوده اما در سنین سالمندی ممکن است با علائم متفوتی همراه باشد. واکسیناسیون سالانه آنفولانزا به منظور جلوگیری از عفونت معمولاً برای سالمندان توصیه شده، اما برای کسانی که در حال حاضر مبتلا شده‌اند این واکسن بی تاثیر بوده و باید زیر نظر پزشک شروع به درمان با داروهای ضد ویروسی کنند.
در ادامه بخوانید: 4 راه درمان افسردگی سالمندان
عفونت های پوستی در سالمندان.
علاوه بر اینکه پوست با افزایش سن توانایی بازسازی خود را از دست داده، عملکرد آن به عنوان اولین سد دفاعی بدن در برابر عفونتها نیز کاهش یافته و باعث افزایش شیوع عفونتهای پوستی در این دوران شده، عفونت‌هایی مانند:
- عفونتهای باکتریایی یا قارچی پا (که در افراد دیابتی شایع تر است)
- سلولیت
- عفونت های مقاوم به دارو مانند استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین (MRSA)
- عفونت های ویروسی مانند تبخال زوستر (زونا)
- زخم بستر
به عنوان مراقب سالمند باید در مورد هرگونه خارش، ضایعات پوستی یا درد غیرمعمول هشیار بوده و در صورت مشاهده سریعا اقدام به درمان کنید. بیشتر عفونت های پوستی قابل درمان بوده و با مراقبت‌های بهداشتی مانند شستشوی مناسب می توان به درمان آن سرعت داد.
4- عفونتهای دستگاه گوارش.
تغییرات وابسته به سن در هضم و فلور طبیعی دستگاه گوارش، سالمندان را در معرض خطر ابتلا به عفونتهای دستگاه گوارش قرار داده که رایج ترین آنها Helicobacter pylori و Clostridium difficile می‌باشد. Helicobacter pylori معمولا باعث تب، حالت تهوع و درد فوقانی شکم شده و همچنین در صورت عدم درمان منجر به بیماری مزمن گاستریت می‌شود. Clostridium difficile ، یک عفونت پیشرونده بوده که باعث ایجاد اسهال شده و معمولاً به دلیل سرکوب شدن فلور طبیعی دستگاه گوارش در اثر مصرف داروهای آنتی بیوتیکی رخ می دهد.
هر دو بیماری در آسایشگاه‌های سالمندان بسیار شایع تر بوده و برخلاف درمان H. پیلوری که ترکیبی از آنتی‌بیوتیک‌ها تجویز می‌شود، در درمان C. difficileباید مصرف آنتی‌بوتیک را قطع نمود.
5- عفونت ادراری.
به گزارش AAFP ، عفونت ادراری یا UTI یکی دیگر از عفونت شایع از نوع باکتریایی بوده، که در سالمندان دیابتی یا دچار معلولیت (به دلیل استفاده از سند) خطر ابتلا به آن بیشتر از سایر سالمندان می‌باشد. تغییرات ناگهانی در رفتار، مانند سردرگمی یا بدتر شدن زوال عقل، یا بروز بی اختیاری ادرار، از جمله علائم هشدار دهنده مربوط به این بیماری بوده و درد در این ناحیه لزوماً به دلیل UTI رخ نمی‌دهد.
اگر به UTI در والدین سالمند خود شک دارید، برای تأیید آن باید آزمایش ادرار یا آزمایش های دیگری انجام داده تا در صورت نیاز آنتی بیوتیک تجویز شود. پرستار باید اطمینان حاصل کنند که سالمند آب زیادی نوشیده چرا که این امر می تواند به جلوگیری از UTI کمک کند.
